Maen kanddiyaali thor ve sajana Uggi vich ujaaddaan. Jaan uddadi badaloti koi, Var gayi vich pahaddan. Jaan o deeva jehdda balda, Piraan di dehri te, Jaan koi koel kantth jide diyaan, Sootiyan jaavan naaddaan. Jaan chambe di daali koi Jo baalan ban jaaye, Jaan marueh da phull basanti, Jo tthoong jaan gutaaraan. Jaan koi boat ki jis de haale Nain nahin san khulle,. Maareya maali kass gulela Le daakhaan diyaan aaddaan.
Maen kanddiyali thor ve sajana, Uggi vich kuraahe. Na kisse maali sinjeya mennu Na koi sinjana chaahe. Yaad teri de ucche mahileen, Men baitthi payi rovaan, Har darvaaze lagga pehra, Aavaan kehdde raahe? Men o chandari jis di doli, Lutt layi aap kahaaraan, Banhan di thaan babul jisde Aap kalire laahe. Kuli patt umar di chaadar Ho gayi leeraan leeraan` Tiddak gaye ve thovaan wale Palangh vassal layi daahe.
Maen kanddiyaali thor ve sajana, Uggi vich jo bele, Na koi mere chhaaveen baithe, Na patt khaavan lele. Men raaje di bardi addeya Tun raaje da jaaya, Tuiyon das ve mohraan saahven, Mul ki khovan ghele? Sikhar dupehraan jeth diyaan nu Saun kiven men aakhaan? Chauheen kooteen bhaaven lagan Lakh dhiyaan de mele. Teri meri pareet da addeya Ohiyo haal su hoya, Jyun chakavi pehchaan na sakke Chann chaddeya deun vele.
Maen kandiyaali thor ve sajana Uggi vich jo baaggaan. Mere mudd banaayi varmi Kaale phaniyar naagaan. Men murgaayi maansaraan di Jo phadd layi kise shikare. Jaan koi laali paer sindoori Noch laye jide kaagaan. Jaan sassi di bhaen ve duji Kamm jida bas rouna Lutt khaddeya jidha Punnu hotaan Par aiyaan na jaagaan. Baagaan vaaleya tere baageen Hun ji nahiyon lagda, Khali-khaloti maen vaaddaan vich Sau sau dukhade jhaagaan.
A poem by Shiv Kumar Batalvi [ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ / شو کمار بٹالوی]
رات گئی کر تارہ تارہ ہویا دل دا درد ادھارا راتیں ایکن سڑیا سینہ امبر ٹپّ گیا چنگیاڑا اکھاں ہوئیاں ہنجھو ہنجھو دل دا شیسا پارا پارا ہن تاں میرے دو ہی ساتھی اک ہوکا اک ہنجھو کھارا میں بجھے دیوے دا دھوآں کنجھ کراں تیرا روشن دوارا مرنا چاہیا موت نہ آئی موت وی مینوں دے گئی لارا نہ چھڈّ میری نبض مسیحا غم دا مگروں کون سہارا
کجھ رکھ مینوں پت لگدے نیں کجھ رکھ لگدے ماواں کجھ رکھ نونہاں دھیاں لگدے کجھ رکھ وانگ بھراواں کجھ رکھ میرے بابے واکن پتر ٹاواں ٹاواں کجھ رکھ میری دادی ورگے چوری پاون کاواں کجھ رکھ یاراں ورگے لگدے چماں تے گل لاواں اک میری محبوبہ واکن مٹھا اتے دکھاوں کجھ رکھ میرا دل کردا اے کجھ رکھ میرا دل کردا اے موڈھے چک کھڈاواں کجھ رکھ میرا دل کردا اے چماں تے مرجاواں کجھ رکھ جد وی رل کے جھومن تیز وگن جد واواں ساوی بولی ست رکھاں دی دل کردا لکھ جاواں میرا وی ایہ دل کردا اے رکھ دی جونے آواں جو تساں میرا گیت ہے سننا میں رکھاں وچ گاواں رکھ تاں میری ماں ورگے نیں جیون رکھاں دیاں چھاواں
Transliteration:
Kuj rukh mennu, put lagde ne, Kuj rukh lagde maavaan. Kuj rukh noohaan theeyaan lagde Kuj rukh vaang bharaavaan. Kuj rukh mere baabe vaakan, Patar taavaan taavaan. Kuj rukh meri daadi varge Choori paavan kaavaan. Kuj rukh yaaraan varge lagde Chumma te gall laavaan, Ik meri mehbooba vaakan, Mittha atey dukhaavaan. Kuj rukh mera dil karda ai Modde chukk khiddaavaan. Kuj rukh mera dil karda ai Chumma te mar jaavaan. Kuj rukh jad vi ral ke jhooman Tej vagan jad vaavaan, Saavi boli sab rukhaan di Dil karda likh jaavan. Mera vi eh dil karda ai Rukh di joone aavaan. Je tussaan mera geet hai sunana, Maen rukhaan vich gaavaan. Rukh taa meri ma varge ne, Jyun rukhaan diyan chhaavaan.
From this life-pond, o my song
Fill your beak
With the water of my existence.
It will not stay until tomorrow –
The radiance of pain,
Or the swans of grief.
Fill your beak today.
Listen ,o my song,
Life-ponds are deceptive,
They dry up in a flash.
The water of existence
Turns ashen and sour
Though you wish it would not happen.
Do not blame me tomorrow
Do not be angry tomorrow,
Fill your beak today.
I am told that the swans of grief
Are greedy.
When a heart dies, they sing.
They gather tears in the season of separation,
Gather them and fly.
They fly away, such a flight do they take,
They never return home.
Fill your beak today.
O my song,
If you fill your beak,
I will wrap it in gold,
I will become your slave,
I will become your shadow.
I beg you,
Do not, like me
Die thirsting,
Fill your beak today.
From this life-pond, o my song
Fill your beak
With the water of my existence.
It will not stay until tomorrow –
The radiance of pain,
Or the swans of grief.
Fill your beak today.
Jzeez's Weblog 